دوستتان با دیدن گربه راهش را کج می‌کند، اما شما مدام برایش عکس‌هایی از گربه‌های ملوس می‌فرستید تا ترسش بریزد! پسرتان از ارتفاع دوری می‌کند و شما اصرار دارید بانجی جامپینگ را تجربه کند، چون ترس از ارتفاع را برای مرد خجالت‌آور می‌دانید! حتی کار خیر را بهانه می‌کنید تا همکارتان به اجبار برای اهدا خون همراهتان شود؛ و می‌شود آنچه نباید!!! چه بدانید کسی از اطرافیانتان دچار فوبیاست و چه ندانید، به شما اطمینان می‌دهم این راهش نیست !!!
وقتی دوست یا عزیزی دارید که با اختلال فوبیا دست و پنجه نرم می کند، طبیعی است که بخواهید به او کمک کنید. اما پیش از آن خوب است بدانید که هر چیزی وقتی به‌عنوان ترس در برابر هراس شناخته می‌شود، باعث ایجاد اختلال یا مانعی برای بخشی از زندگیش می‌شود. پس بارها با خودتان مرور کنید که هراس یا فوبیا، برای کسی که به آن دچار است، به‌اندازه کافی ناتوان کننده است. چه به‌اندازه یک عکس و چه اجبار برای تجربه موقعیت هراس‌آور، می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برایشان به‌همراه داشته‌باشد! به‌عنوان یک دوست، پشتیبان خوبی برایش باشید و نقش مفیدی در کمک به او داشته باشید.
اگر کسی با اختلال اضطراب یا هراس روبرو می شود، مهم است که آن را جدی بگیرید. ایجاد احساس احمقانه در شخص به دلیل تجربه احساسی که دارد، تنها باعث پریشانی بیشترش می شود. زیر سوال بردن هراس فرد یا اصرار بر اینکه “باید از پس آن برآید” برایش مفید نیست. با چنین برخوردی هراس می تواند به وحشت شدید منجر شود و به‌طور قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد.
ممکن است آنچه فرد فوبیا به طور کامل تجربه می کند را لمس نکنید، با این حال می‌توانید درک کافی برای نشان دادن همدلی را داشته باشید. یک نقطه‌ی شروع خوب این است که در مورد ترس، هراس و چگونگی تأثیرشان آشنا شوید. همچنین از دوست خود درمورد تجربه‌هایی که از هراسش دارد، یاد بگیرید.
ممکن است تمام تلاش خود را برای کمک به دوست خود انجام دهید؛ اما بیش از حد تحت فشار قرار دادن آنها برای مقابله با هراس برایشان آزاردهنده است. حتی ممکن است رابطه دوستی‌تان را هم از بین ببرد. سعی نکنید دوست یا عزیز خود را به کاری وادار کنید که با آن راحت نیست؛ به‌یادداشته‌باشید درمان فوبیا یک روند تدریجی است.
گاهی اوقات دانستن چگونگی کمک به دوست دچار فوبیا، می تواند به سادگی یک پرسش باشد. خودشان ممکن است راه‌های موثری را بشناسند که می توانید به آنها کمک کنید؛ روش‌هایی که شاید تصورش را هم نمی‌کردید. نیازهای هر کس در مورد فوبیا، راهنمای منحصربفردی‌ست برای کمک به آن‌هاست.
کسی که دچار هراس است، حتی اگر آماده ایجاد تغییر هم باشد، ممکن است در این مسیر شکست‌هایی را تجربه کنند. با یادآوری پیشرفت‌های مثبت‌شان و اینکه در حال تحقق اهداف خود هستند (حتی اگر به نظر نمی رسد)، یک حامی خوب باشید. به آنها کمک کنید تا تحت تأثیر افکار منفی خود قرار نگیرند.
چیزی که فرد دچار فوبی به آن احتیاج ندارد، کسی است که حوصله خود را از دست می‌دهد یا از او ناامید می‌شود. در مسیر همراهی‌تان با او، روی آرامش‌‌تان کار کنید. با همه سختی‌های موجود، همراهی کسی که آرامش‌دهنده باشد، برای فرد مبتلا به هراس ضروری است.
برای افراد مبتلا به هراس، گزینه‌های مختلفی وجود دارد؛ مثل درمان روانشناختی، داروها و ترکیبی از هر دو. در مورد برنامه‌های افراد مبتلا به بیماری هراس تحقیق کرده و نتایج را در اختیار دوستتان قراردهید. اگر دوستتان آمادگی لازم را دارد، برای تعیین وقت با درمانگر متخصص تشویقشان کنید.
بین کمک و حمایت از شخص مبتلا به فوبیا و تبدیل شدن به عصا یا توانمندسازی، یک مرز باریک وجود دارد. برای آنکه حامی باشید، در ارتباطتان محدودیت‌های لازم را مشخص کنید. مرزها باعث می‌شوند تا فرد مبتلا به فوبیا، به شما وابسته نشود و از طرفی به شما هم در محافظت از خود کمک می‌کنند.
حتما نیت شما خیر است و هدفتان کمک کردن به دوستتان؛ اما باید از درستی روشی که انتخاب کرده‌اید هم مطمئن شوید. یادتان باشد شما دوست او هستید، نه یک درمانگر. قبل و در حین درمان فوبیا همراهی دوستی آگاه، برایش یک شانس به‌حساب می‌آید. شما، می‌توانید برگ برنده دوستتان باشید.
منابع:
